نان بدون خمیرمایه، بدهضم و موجب انسداد و دردشکم و با خمیرمایه زیاد، سبب ترش شدن نان در معده است. نان باید در نازکی و ضخامت به حد اعتدال باشد و در تنور ملایم، طبخ به اعتدال نماید. باید کنجد پوست کنده، رازیانه، زیره، سیاه دانه و تخم خشخاش بر نان پاشند یا در خمیر زنند زیرا بدون اینها بدهضم و غلیظ است.

بهترین نان، نان تنوری در تنور سفال است که اول روز پخته باشند و آخر روز خورند، و روز دوم نیز اگر خشک نشده باشد می توان خورد، چراکه نان گرم، وقتی تازه از تنور بیرون آمده دیر از معده می گذرد و زود سیر می کند و موجب تشنگی است. نانی که در تنور خشک می شود قتیت نام دارد و بعلت خشکی، دیرهضم و سودازاست. مصرف مداوم نانی که در گرفتن سبوس آن مبالغه شده(مانند نان لواش)، می تواند کبدچرب و سنگ کلیه ایجاد کند و مصلح آن انیسون و رازیانه و شکر است. نان جو طبیعت سرد و خشک دارد و لاغرکننده و نفاخ است و برای هر روز توصیه نمی شود.